Laat ze los!

Waarom we kinderen weer vrij moeten laten spelen, en hoe dat te doen

“Play is the business of children themselves’, het spelen is de zaak van kinderen zelf, is een uitspraak uit de jaren zeventig van Jack Lambert, een begeleider in een avonturenspeeltuin in Groot Brittannië (Lambert, 1974). In deze adventure playgrounds konden kinderen rotzooi maken, vies worden, op zoek gaan naar risico en opwinding, nieuwe ervaringen beleven en spelen met ongebruikelijk materiaal als kapotte dakpannen, autobanden en plastic buizen. Al snel werd duidelijk dat deze speeltuinen tegemoet kwamen aan de behoeften van kinderen. Veel volwassenen vinden dit maar niets. Zij houden van opgeruimd en schoon en worden angstig als kinderen risicovolle activiteiten ondernemen. Als wij opvoeden, lijken wij vaak onze eigen kindertijd vergeten, waarin we zonder toezicht door de buurt mochten struinen en onze ouders niet wisten waar we uithingen en wat we deden. Opvoeders zitten tegenwoordig al snel in een overbeschermende modus en laten minder toe. Hiermee onthouden wij onze kinderen belangrijke zaken zoals actief en toegewijd kunnen zijn in hun spel, zelfstandigheid, in het moment-zijn. Het gaat om flow-ervaringen, waarbij kinderen helemaal opgaan in hun spel, en hun aangeboren veerkracht en nieuwgierigheid kunnen aanspreken. Daarom is het goed om als ouder of professioneel opvoeder op de hoogte te zijn van het belang van het vrije spelen en te weten hoe we dat spelen kunnen ondersteunen zonder teveel bemoeienis, zodat we kinderen (weer) meer los kunnen laten en hen zo juist een enorme impuls kunnen geven.

Uit: Korczak Jaarboek 2021, zie Publicaties